កំណប់ភុជង្គនាគ
ដោយ វង់ ផឿង
©រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង
****************************************
៩ -អវសាន្ដបទ
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី9.កុម្ភៈ 2019.ម៉ោង 9:04
- ព្រះទិនបតីសើចពព្រាយពីជើងមេឃ ភ្លឺចិញ្ចាច មហាសាគរញញឹមទទួលពរជ័យ រលកខ្ជោលៗ តាមជំនោរ ដែលធ្វើអោយទង់ជ័យខ្មែរបក់រីករាយនៅអែដងក្ដោង។ ក្ងានសួគ៌ារត់ដូចហោះ លើពិភពគង្គាល្ហល្ហាចធំជាងដីបីដង។ អច្ឆរិយា ពាក់វែនតាខ្មៅច្រៀងបទបុប្ផាវៀងច័ន្ទ ដែលជាព្រះរាជនិពន្ធនៃសម្ដេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ។ អ្នកកាច់ចង្កូត នាវានៅចន្លោះទេពអប្សរពីររូបដែលស្លៀកតាមនារីមាត់សមុទ្រ គឺអាវម៉ៃយូ ស្មារលោងគល់ សុដនរលីង ភ្លៅរលើប …
- ប៉ៃអាខ្មោចឆៅអ្ហើយ! ប្រសិនបើចេញផុតពីដែនទឹកសៀមអីលូវនេះ អច្ឆរិយា មិនបណ្ដោយអោយនាងម៉ែ ទាំងកូនអួតដាក់សុវណ្ណហុងជិះហង្សមាសយ៉ាងនេះយូរបានម្ល៉េះទេ!
- - បង អច្ឆរិយា … បងជាកំពូលបុរសអែកដែលកម្ររកបាន … បងនិយាយថាអោយ អមរា វិលទៅបាងកកវិញ រឺក្នុង ៤៨ម៉ោងក្រោយនេះ? នាង អមរា សួរអច្ឆរិយា។
- - បង អច្ឆរិយា, លោកជំទាវសែសម៉ារីណានិយាយ ជាភាសាបារាំង បងអែងបញ្ជូនអូនទៅអោយរៀបការជាមួយអាកញ្ចាស់ទំពែកប្រកិតពិផាតមែនរឺ? ហើយបងអែង នឹង រៀបការជាមួយ អមរា មែនទេ ?
- កញ្ញា អមរា ដ៏សោភាបែរមើលមុខ មាតាក្រៅខោហើយនាងរលាស់សំដីជាផាសាអង់គ្លេសដាក់ អច្ឆរិយាថា ៖
- - ទោះបីទេវតាចុះមកមួយពិភពមេឃទាំងមូល លុតជង្គង់អង្វរអមរាអោយឃ្លាត ចិន្តាចេញពីបង អច្ឆរិយា នោះក៏ពិតជាអិតបានផលទេ … អូនទៅតាមបងរហូតដល់ជើងមេឃ។
- ជាភាសាបារាំងសែស ដដែលភាសាបីខុសគ្នាតែមានន័យបន្តគ្នាតែមួយ លោកជំទាវសែសម៉ារីណាវ័ធសំដីខ្តតៗថា៖
- - ក្រែងតែផែនដីនេះប្រេះជាពីរទើប ម៉ារីណា សុខចិត្តឃ្លាតឆ្ងាយពីទ្រូងបង អច្ឆរិយា …
- ហង្សាសមុទ្រឃ្លាតចេញពីដែនទឹកអន្តរជាតិ រួចបំបែរក្បាលចូលក្នុងដែលទឹកនៃប្រទេកម្ពុជា។
- ប៉ៃអាគេដោតគូថ … លលកញីពីរសង្រ្គឹតភ្នែកដាក់គ្នា ដើម្បីដណ្ដើមលលក ឈ្មោលតែមួយ អា៎! ប្រសិនបើអ្នកនិពន្ធខ្ញុំនៅលើនាវានេះដែរប្រហែលបញ្ហានេះដោះស្រាយបានយ៉ាងងាយ។ ហើយនារីដែលខ្ញុំត្របាក់ដូចត្រីឆ្ដោ នោះ គឺលោកជំទាវសែស ម៉ារីណា មុនគេទាំងអស់! ខ្ញុំចូលចិត្តតែស្រីផិតប្ដី! ។
- អច្ឆរិយា សើចខ្លាំងៗ ហើយនិយាយជាភាសាខ្មែរច្បាស់ៗ ថា៖
- - បង នឹង រៀបការអូនទាំងពីរយកធ្វើប្រពន្ធដើមពេញច្បាប់ទាំងអស់! អោយមានគត៌ស្នើគ្នាអោយប្រសូតបុត្រស្មើគ្នាអោយយំស្មើគ្នា អោយសើចស្មើគ្នា អោយស្លាប់ស្មើគ្នា។
- រួច អច្ឆរិយាក៏ប្រែជាសំដីនេះជាភាសាសៀមវិញ។ នារីទាំងពីរញញឹមខ្ជិបដាក់គ្នាមុខក្រហម។ អិន្ទ្រីសមុទ្រជ្រែកជលសា ចូលជ្រៅណាស់ទៅហើយក្នុងដែនទឹកកម្ពុជា។ ហានិភ័យពុំអាចកើតមានឡើយ។
- - បងឃ្លានណាស់មានអ្វីញ៉ាំទេអូនម៉ារីណា ? យើងដល់ដែនទឹកខ្មែរហើយ!
- អច្ឆរិយា ពន្លត់ម៉ាស៊ីននាវា។ ចុះពុះចង្កូតរវៃយុថ្កាចុះក្នុងឈួងសមុទ្រខ្មែរដើម្បីសម្រាក ដោយយល់ច្បាស់សប្បដិភ័យពិតជាអិតកំណើតនៅទីនេះ។ ទឹកចិត្តអច្ឆរិយាជាទឹកចិត្តប្រតិកម្ម។ អ្នកដើរសំដៅធុងដាក់កំណប់មាស។ ធុងនេះមានដុះស្លែជិត និង ជាប់ដោយអណ្ដាតសោ។ អច្ឆរិយា យកត្រែកាំភ្លើងការ៉ាប៉ីនបញ្ចូលក្នុងប្រហោងសោ ហើយគាស់កៃផូង។ សោរបើក។ អច្ឆរិយា បើកគម្របដែកដ៏ធ្ងន់នេះ ចំពោះមុខនារីខ្ចីទាំងពីររូប។ ចំលែក ផ្ទុយពីធុងដែកដែលមានភាព គួរអោយខ្ពើមរអើម នៅខាងក្នុងមាសកំណាត់ដ៏មានទម្ងន់ ២៥ គ.ក្រ មួយដុំៗ ភ្លឺចាំងចែងប្រណាំងរស្មីព្រះសុរិយា។
- - មាស! មាស! អោ បងអច្ឆរិយាមាសច្រើនម្ល៉េះបង មាស! មាស!
- នេះជាអុទានស័ព្ទដ៏ដង្ហក់នៃលោកជំទាវក្រៅបញ្ជីម៉ារីណា។ ផ្ទុយទៅវិញកញ្ញា អមរា មើលលោហធាតុដ៏ថ្លៃថ្លានេះអិតរំភើបចិត្តបន្តិចសោះ។
- នាងសែសម៉ារីណា មើលមាសរួចលួចមើលមុខអច្ឆរិយា ។
- អកុសលគាប់ជួនពេលនោះ អមរា អោនចុះ លើកមាសនេះមើលនាងចំហរ គល់សុដនដ៏សែនសោភា។ អច្ឆរិយាសំលឹងមើលរហូតដល់អែក្នុងអាវ។ បន្ទាប់មក កំលោះក្រមុំសំលក់គ្នា។
- ម៉ារីណា មើលអ្នកទាំងពីរដោយកន្តើយ តែក្នុងខ្លួននាងធ្វើការដ៏ខ្លាំងក្លា។ តើនាងគិតឃើញយ៉ាងណា ? ម៉ារីណា បើស្រលាញ់នរណា ស្វិតស្វាញណាស់។ ស្វិតជាងជាងកាកីស្នាព្រហស្ដព្រះហរិក្សមារាទៅទៀត។
- អច្ឆរិយា អុទានខ្លាំងៗ ជារបៀបកំប្លែង :
- - អោមាស ! មាសដែលកំហែងពិភពលោក … មាសដែលធ្វើអោយមានសង្គ្រាម មាសដែលធ្វើអោយមានសន្តិភាព មាសដែលធ្វើអោយមានជីវិត មាសដែលធ្វើអោយមានមរណ:
- - មក អមរា អូនយើងរៀបអាហារ! កុំស្ដាប់បង អច្ឆរិយា ប្រាជ្ញព្រោកពេក ប្រយ័ត្នតែចូលដល់រឿងស្នេហា យើងទន់ជង្គង់ លូនក្រោមបាតជើងបងអច្ឆរិយាអីលូវហើយ។
- ម៉ារីណា ដើរទៅដោយរលាស់គូថយ៉ាងរលករលាមដំណើរដូចស្ហឹង។ អមរាដើរទៅតាម ម្ដាយចុង ក្រៅខោដោយពត់ចង្កេះរមួលល្អល្អះបីដូចសីហ។
- អច្ឆរិយា ដកដង្ហើមធំយ៉ាង វែងដោយពិបាកចិត្ត… ម្ដងនេះលលកញីពីរ លើគ្រែតែមួយ មិនមែនងាយស៊ីតាមចំណង់ ដូចកាលពីមុននៅតែម្នាក់តតួទេ … មែនគ្នាច្រើនសន្សមខ្លោច !
- អោ; អោ ! ផ្កាគគីរ កណ្ដុរមួយរូងពីរ មិនដឹងចូលរូងណា
- អច្ឆរិយា មួយសន្ទុះក្រោយ ក្រោយពីបានបិទហិបមាសវិញហើយ ចុះទៅអែបន្ទប់ បរិភោគបាយដែល ស្ត្រីទាំងពីរអង្គុយចាំហើយ។ គឺនំបុ័ង និង ត្រីខប្រអប់ ដែលតែងតែមានក្នុងទូទឹកកកប្រចាំជានិច្ច។
- អច្ឆរិយា អង្គុយនៅម្ខាង។ ស្រ្តីទាំងពីរអង្គុយទល់មុខគ្នា។ បរិភោគបានបន្តិចស្រាប់តែលោកជំទាវ ម៉ារីណាងើបឈរដៃទាំងពីរកាន់កាំភ្លើងភ្ជង់ចំអ្នកទាំងពីរ។ ផាំងៗ ! កាំភ្លើងដៃឆ្វេងក្អួតរំសេវ និង គ្រាប់ទំលុះកណ្ដាលទ្រូង អមរា។ លោហិតបាញ់ច្រាល់ៗ រួចជះសាច់លើរង្វង់ភក្ត្រ អច្ឆរិយា និងលើទ្រូង ម៉ារីណា។ ម៉ារីណា បោះចោលកាំភ្លើងនោះ ព្រោះវាអស់គ្រាប់។ នៅសល់កាំភ្លើងមួយទៀត។
- - ទៅឋាន ភុជង្គនាគ ទៅហង អមរា ដន្ដើមបេះដូងអញអី?
- - អូយ ! អូយ អមរាតំអូញរួចរលំគ្រាំងលើក្ដានាវា ។
- អច្ឆរិយា ស្ទុះទៅត្រកងក្បាលកែវវរលក្ខណ៍ ។
- - អមរា ! អមរា ! អូន ! បងប្រណីអូនណាស់ !
- - ពីរោះណាស់ចា៎ះ!! ចា៎ះអោបង អច្ឆរិយា បន្ដូលចិត្តអូន! សំដីបងពីរោះណាស់! អោក្នុងលោកដ៏ក្រខ្វក់នេះ តើមានអ្វីទៅហ្ន៎ ដែលឆ្ងាញ់ ដែលពីរោះ ដែលភិរម្យជាងការស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់ដៃ និង ក្រោមទ្រូងបង អច្ឆរិយា ! អូនស្លាប់ ក្នុងហត្ថាបង អច្ឆរិយា យ៉ាងនេះអូនត្រេកអរណាស់! ជាតិក្រោយអូនសូមសច្ចាធិដ្ឋានបួងសួង សូមអោយព្រះអាទិទេពបង្កើត អមរា ជា “នារីខ្មែរ” ហើយអោយបានជាគូ រួមវាសនាអស់កាលអនន្ត ជាមួយបង អច្ឆរិយា!! កំពូល!! … ដួងចិត្ត!…ពុទ្ធោ ! … ពុទ្ធោ !…
- នេត្រានាងចំហ … អច្ឆរិយា យកដៃបិទ នេត្រាដែលមិនដាច់អាល័យ ពីអ្នកសោះ ។
- ហាស់ ! ហាស់ ! ហាស់ ! សម្លេងក្អាកក្អាយនៃជំទាវសែស ម៉ារីណា ។
- អច្ឆរិយា ដាក់កេសាអមរា យ៉ាងថ្នមៗ ដូចក្រែងនាងឈឺចាប់ដូច្នោះ ហើយងើបមើល ម៉ារីណា ដែលភ្ជង់កាំភ្លើងចំមកអ្នកនៅចម្ងាយប្រមាណជាបីម៉ែត្រ។
- - តើ អមរា មានទោសអ្វីបានជាអូនបាញ់នាងប្រហារទាំងក្មេងខ្ចីយ៉ាងនេះ ?
- - មានទោសអ្វី ? អូនយល់ច្បាស់ណាស់ ទឹកអប់ដែលជាប់ក្លិន នៅអែទ្រូងបងអែងម្សិលមិញ គឺខ្លួនមី អមរា នេះដែលបានប្រគល់ទាំងសាច់ទាំងឈាមអោយបងអែងផ្ដេកផ្ដិត។ វាហ៊ានស៊ីថ្លើមអូនទាំងរស់! បងអច្ឆរិយា អែងក៏បានក្បត់អូនដែរ!
- - សព្វបើរឿង បង្កើតកូននេះមិនគួរ អមរា មានទោសដល់ជីវិតសោះ !
- - លើកដៃ មើលមុខអូនអោយច្បាស់ ! លើកដៃ ! អូនបាញ់ណា៎ !
- អច្ឆរិយា បានឃើញសេចក្ដីសម្រេចចិត្តដ៏មធ្យ័តរបស់នាង ម៉ារីណា អច្ឆរិយា លើកដៃ ។
- លោកជំទាវសែស សើចហ៊ីសៗ ព្រមទាំងវ័ធវោហារថា
- - មិនមែនរឿងបង្កើតទេ ដែលអូនសំលាប់មីកំពិសនេះ មកពីអូនចង់បានមាស ១០០០គ.ក្រ! បងធ្វើរង្វាន់ដ៏ប្រពៃនេះ អោយអូនមែនទេ? បង អច្ឆរិយា ?
- - អូនម៉ារីណា ចង់និយាយថាម៉េច? បងយល់មិនបានទេ ?
- - ងាយសោះការនេះ!!... គឺបងអែងមិនអាចយកមាសនេះទៅ ប្រគល់ដល់រាជរដ្ឋាភិបាលខ្មែរបានទេ បីវិនាទីទៀតទេ អូននឹងយកម្រាមដៃសង្កត់លើកៃនេះបងអែងនិងទៅឋាននរកដូចមីអមរាដែរហើយ មាស ១០០០ គ.ក្រនេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់អូនតែម្នាក់អែង អាក្បួនស្នេហា ៣៦ បែបរបស់បងអែងនោះអូនជិនណាយហើយ ...
- អច្ឆរិយាចោលក្រសែភ្នែកប្រតិកម្ម លើកាំភ្លើងដែល ម៉ារីណាកាន់ ។
- ប៉ៃ … អាខ្មោចរស់វិញ! ជាកាំភ្លើងរបស់ខ្មោចអធិការ សាម៉ាយ៉ា ដែលត្រូវត្រីឆ្លាមស៊ីតាមផែនទឹកអន្តរជាតិទៅហើយ កាំភ្លើងនេះនៅគ្រាដែលអធិការ សាម៉ាយ៉ា ត្រូវព្រួញរបស់អច្ឆរិយា បានរលំស្លាប់ដោយបំបោកកាំភ្លើងនេះបាក់ បំពង់ត្រែខ្ទប់សំលេង។
- - ម៉ារីណា អូនមិនអាចសំលាប់បងបានទេ បងនិយាយប្រាប់អូនក្នុងការជួយស្រោចស្រង់ជីវិតអូនក្នុងពេលនេះ។ បំពង់ខ្ទប់សំលេងបាក់ចុះផ្អៀងចុះក្រោមទៅហើយ ប្រសិនបើអូនគាស់កៃគ្រាប់កាំភ្លើង នឹង ផ្ទុះត្រូវអូនវិញ …
- - អូនមិននឹកថាបងអែងឆ្លាតដល់ម្លឹងសោះ បងអច្ឆរិយា ម៉ារីណា ជាកំពូលនារីម្នាក់ដែរ ។ អូនបានស្គាល់អាក្បួនបោកប្រាស់នេះ តាំងពីអូននៅបៀមដោះម៉ែម្ល៉េះ! ភាវនាទៅ អច្ឆរិយា បេសកកម្មដ៏វែងរបស់បងអែង ត្រូវចប់ថ្ងៃនេះហើយ!
- - អូនអែងប្រាកដក្នុងចិត្តថាបាញ់បងហើយរឺ ?
- - ទៅឋានបាតតាលទៅ អច្ឆរិយា !
- ជំទាវសែស ម៉ារីណា គាស់កៃអាវុធនេះផាំង !
- អច្ឆរិយា អិតបានកុហកជំទាវនេះឡើយ គ្រាន់តែ ម៉ារីណាសង្កត់កៃអាវុធភ្លាមគ្រាប់កាំភ្លើងផ្ទុះក្នុងដៃរបស់នាងខ្ទាតមកទំលុះបំពង់ករបស់នាងមួយរំពេច។
- - អ្ហា៎ ! អូ … យ … !
- រួចនាងដួលគ្រាំងលើក្ដារក្រាលនៃនាវា ដែលជាកម្មសិទ្ធនៃអែកអុត្តម ប្រកិតពិផាត។ អច្ឆរិយា លូតដៃទៅក្នុងអាវនាងស្ទាបសុដនខាងឆ្វេង។ ជីពចរខ្ជិលដើរទៅហើយ។
- ភក្ត្រាម៉ារីណា ប្រែជាស្លេកស្លាំងជាសញ្ញានៃមរណ:មួយរំពេច ។
- - យីស្រីៗ កំប្លែងណាស់ ធ្វើអ្វីតាមតែចំណង់នឹកឃើញតែប៉ុណ្ណោះ !
- មីស្រីខូច … វាចង់សំលាប់អច្ឆរិយា ហើយបង្វិលក្បាល នាវានេះសំដៅក្រុងហុងកុង។ ដោយសម្ផស្សកាយដ៏សោភា នរលក្ខណ៍របស់នាង នាងហុចសាច់ឆៅអោយគយហុងកុងឆីរួចបោកប្រាស់យ៉ាងសំងាត់បញ្ចេញមាសទៅលក់។
- មីសែស ម៉ារីណា នេះមិនមែនចង់មានតែសម្បត្តិម៉្យាងប៉ុណ្ណោះទេ គឺនាងចង់ផ្លាស់ប្ដូរស្នេហាអោយឆ្អែត ឆ្អន់នឹងបុរសគ្រប់សាសន៍ ខាងផ្លូកាមរាគ។
- មីស្រីខូច … មីស្រីខូចទាំងអស់ !
- អច្ឆរិយា លើកជើងនាងគ្រវីពីរ បីជុំយកជំហរ ហើយលែងដៃ … សរីរកាយនាងហោះ រួចធ្លាក់ ក្នុងផ្ទៃជលសាគ្រាំង! ផ្អើល នឹង សំលេង ធុំក្លិនឈាមរបស់សពនាង ហូរចេញគគុកតាមបំពង់ក ត្រីឆ្លាមដ៏គួរអោយស្បើម បួនហែលមកគ្រប់ទិសទាំងបួន ខ្នងមច្ឆាសមុទ្រនេះអណ្ដែតចេញផុតផ្ទៃជលសាគួរអោយស្លុតស្មារតី។ សង្គ្រាមក្នុងទឹករវាងសឹង្ហ សមុទ្រទាំងបួន ក៏ចាប់ផ្ដើមឡើងមួយខណ:តែប៉ុណ្ណោះរួចក៏ស្ងាត់ទៅវិញ។
- បានន័យថា សរីរ:កាយ ដ៏សែនល្វតល្វៃ ដ៏គួរអោយស្រើបរបស់ជំទាវសែស ម៉ារីណា បានត្រូវវិនាសអស់កាលជានិច្ច កេសីពណ៌ទង់ដែង សុដនក្បំពណ៌កូលាប ផ្ចិតល្អល្អះបីដូចដួងផ្កាយនារាត្រីរនោច អោគួរអោយស្ដាយអ្វីម្ល៉េះ !
- អច្ឆរិយា បែរមកមើលសពកញ្ញា អមរា … ភក្ត្រានាងនៅញញឹម ញញឹមយ៉ាងក្រអូបដាក់ អច្ឆរិយា ញញឹមស្អីក៏ដោយ អច្ឆរិយា លើជើងនាងប្រាថ្នា អោយនាងស្គាល់វាសនាកម្មដូចមីសែស ម៉ារីណាដែរ។
- តែអនិច្ចា ! សំលេងនារីអមរា នេះហាក់បន្លឺជាថ្មីក្នុងមនោគតិអ្នកថា ៖
- - អោ ក្នុងលោកដ៏ក្រខ្វក់នេះ អ្វីទៅហ្ន៎ ដែលឆ្ងាញ់ ដែលពីរោះ ដែលភិរម្យជាងការដែលបានស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់ហត្ថា និង នៅក្រោមទ្រូងបង អច្ឆរិយាយ៉ាងនេះ ? ជាតិក្រោយអូនសូមសច្ចាធិដ្ឋាន បួងសួងសូមអោយព្រះអទិទេពបង្កើត អមរា ជា“នារីខ្មែរ” ហើយអោយបានជាគូ រួមវាសនា អស់កាលអនន្ត ជាមួយបង អច្ឆរិយា កំពូលដួងចិត្តរបស់អូន ។
- … ពុទ្ធោ … ពុទ្ធោ …
- មែន អមរានារីសៀមមុន នឹង ដាច់ខ្យល់លាផែនដីនេះបាន ធ្វើសច្ចាធិដ្ឋានសុំអោយបានកើតជា “នារីខ្មែរ” ហើយអោយបានរស់នៅ “ក្រោមទ្រូងអច្ឆរិយា” អស់កាលអនន្តជានារីដែលចេះគោរពព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់។
- មែន , វិញ្ញាណក្ខន្ធ អមរា និងបានចាប់ភពបដិសន្ធិជា នារីខ្មែរ សមតាមបំនងហើយ …
- អច្ឆរិយា លុតជង្គង់ចុះ នេត្រារលីងរលោង នឹង ប្រណីដល់នារី អមរា ដែលបានសន្យាជាមួយអ្នកក្នុងអុទ្យាននៃក្រុងបាងកកថា សុខចិត្តទៅតាមដានជើងអ្នករហូតដល់ចុងផែនដីនេះ។ អ្នកត្រកងរាងកាយដ៏ល្វតល្វៃ ដាក់លើគ្រែក្នុងបន្ទប់នាង ម៉ារីណាដែលអ្នកបានឃើញភ្នែកក្រលោតៗ នៃអែកអុត្តម ប្រកិតពិផាត សំលឹងមើលបុត្រីបន្ដូលចិត្តរលត់សង្ខារ មែនចំពោះអែកអុត្តមប្រកិតពិផាតនេះ អមរា ធីតាទោលមានតំលៃជាងផែនដី, ព្រះចន្ទ, ព្រះអាទិត្យទៅ ទៀតព្រោះ តែសេចក្ដីស្នេហាលើបុត្រី ជាកំពូលនេះហើយ ដែលបណ្ដាលអោយបេសកកម្មរបស់អ្នកបានសម្រេចជា អវសាន អច្ឆរិយា មិនខ្ចីអរគុណទេ ប្រសិនបើគ្មាន អមរា លើនាវានេះ អ្នកទៅជួបយមបាលរួចទៅហើយ!។
- ក្ងានសមុទ្រលើកយុថ្កា ហើយចរយាត្រាសំដៅកោះកុងដោយដួងចិត្តកន្ដោចកន្ដែង …កោះកុងលេចធ្លោនៅបង្កើយ អច្ឆរិយា លើកវិទ្យុអិតខ្សែ (T S F) ហើយចុចគន្លឹសយន្តរួចនិយាយថា៖
- - អាលូ … ទីតៗ … ទីតៗ … លោកវរសេនីយអែកច័ន្ទសម្បត្តិ រឺ? ខ្ញុំបាទ អច្ឆរិយា
- សំលេងពីក្នុងប្រអប់ យន្តបន្លឺតបមកថា ៖
- - អច្ឆរិយា បេសកកម្មយ៉ាងណាទៅហើយ? ខ្ញុំអោយនាវាត្រៀមចាំនៅកោះកុង ដើម្បីចាំទទួលលោកអនុសេនីយអែក
- អច្ឆរិយា អែងហ្នឹងណា៎ ដើម្បីទៅផ្ទុកមាសបុព្វបុរសខ្មែរ ១០០០គ.ក្រ ។ គ្មានទទួលដំណឹងអ្វីសោះ ខ្ញុំរង់ចាំបីថ្ងៃមកហើយ ឈឹង បានសំរេចរឺមួយយ៉ាងណា ?
- អច្ឆរិយា សើចខ្លាំងរួចរលាស់វាចាថា ៖
- - សំរេចដល់កំពូល ខ្ញុំបាទនៅដែនទឹកខ្មែរហើយនាំទាំង មាស ១០០០គ.ក្រ មកផង
- - បាននាវាពីណា ? លោកអនុសេនីយអែក អច្ឆរិយា ?
- - នាវាអែកអុត្តម ប្រកិតពិផាត !
- - ប្រកិតពិផាត រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសន្តិសុខថៃ ?
- - ពិតហើយទាន (ស្នូរដកដង្ហើមធំ) ខ្ញុំបានវ័ធ ទាំងកូនក្រមុំប្រកិតពិផាត នេះផង មិនតែប៉ុណ្ណោះវ័ធ ទាំងប្រពន្ធចបំរុងការ នៃអែកអុត្តមប្រកិតពិផាតនេះផង! ហើយអីលូវនេះម៉ែក្រៅខោ និង កូនក្រមុំក្រៅខោ សំលាប់គ្នាតៃស្មឹងអស់ទៅហើយ។
- - ឆើតមែន វ័ធទាំងកូន វ័ធទាំងមេវា វ័ធទាំងកប៉ាល់ វ័ធទាំងមាស នេះជាព្រេងវាសនាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់អនុសេនីយអែកអច្ឆរិយា ដែលធ្វើការនេះបានសំរេចស្នាដៃអែក!។
- មិនមែនព្រេងវាសនារបស់ខ្ញុំបាទតែម៉្យាងទេ បេសកកម្មនេះសំរេចដោយជោគជ័យ ក្រោមឧបត្តមក៍ ដ៏ថ្លៃថ្លានៃព្រះ វិញ្ញាណក្ខន្ធព្រះអតីតមហាក្សត្រខ្មែរ ដែលមានព្រះនាង អិន្ទ្រទេវី និង ព្រះនរោត្តម សុវណ្ណកោដ្ឋជាព្រះរាជតំណាង។
- - សាធុ ! សាធុ ! ខ្ញុំជឿជាក់ណាស់ !
- - ដូច្នេះសុំលោកវរសេនីយអែកបញ្ជូនរថយន្តមកក្រុងព្រះស៊ីហនុ ផ្ទុកលោហធាតុដ៏ថ្លៃថ្លានេះទៅកាន់ក្រុងភ្នំពេញជាប្រយោជន៍នៃជាតិខ្មែរយើងជាម្ចាស់ពិតនៃកម្មសិទ្ធិនេះ។
- និយាយចប់អច្ឆរិយា បិទវិទ្យុអិតខ្សែនេះ ។
- អិទ្រ្ទីសមុទ្រចូលអែបច្រាំងកោះកុង ខែត្រថ្មី នៃព្រះរាជាណាចក្រខ្មែរ ។
- ក្រោយពីបានគ្រប និង យកសម្ភារធ្ងន់ៗ សង្កត់ពីលើធុងមាស និងបោះយុថ្កា ហើយអច្ឆរិយា ចូលមកមើលសព នាងអមរាដែលគេងលើពូកញញឹមបីដូច ទេពធីតាក្នុងព្រៃនិទ្រា។
- អច្ឆរិយា លុតជង្គង់ចុះ ជម្ពិតថ្ងាសនាងយ៉ាងយូរ។ យូរអស់កាលជានិច្ច … អមរា ជាតិក្រោយ នឹង ចាប់បដិសន្ធិជានារីខ្មែរ។
- នៅពីផ្នូរដែលចារអក្សរមាសលើថ្មកែវថា
- អមរា កំពូលដួងចិត្ត
- អច្ឆរិយា ក្បាលឈ្ងោកចុះ ធ្មេចភ្នែក …
- រូបពិចិត្រ អមរា ប្រដាប់កាយដោយអាវយឺតឆ្នូតៗ វាលក្លៀកចេញរោមក្លៀកវែងៗ ពណ៊ទង់ដែង ខោតឹងស្ទើរប្រេះដើរចេញពីផ្នូរមកញញឹមពព្រាយ...
- រូបពិចិត្រ អមរា ប្រដាប់កាយដោយវិកូសារាត្រី ៖ អាវស៊ីជម្ពូ សំពត់ពណ៊ស្វាយរំលេចដោយគ្រាប់មុក្ដាញញឹមយ៉ាងក្រអូប...
- រូបពិចិត្រ អមរា ប្រដាប់កាយដោយសំលៀកបំពាក់នារីមាត់សមុទ្រ ពិតទ្រូងដ៏សោភារបស់នាងមកលើខ្នងអ្នក មុតស្ទើរធ្លុះបេះដូង …
- រូបពិចិត្រអាក្រាតនៃនាង អមរា គេងលើពូកក្រោម រស្មីនៃព្រះសូរិយា ដែលជះចូលតាមបង្អួច នារីងើបឡើងហើយអោបអច្ឆរិយា …
- អូនសូមសច្ចាធិដ្ឋាន បួងសួងអោយព្រះអាទិទេពបង្កើតអូនជានារីខ្មែរ អោយបានរស់នៅក្រោមទ្រូងបង អច្ឆរិយាអស់កាល ជានិច្ច !
- អច្ឆរិយា ឈរលើហង្សាសមុទ្រសំលឹងទៅឆ្ងាយ មើលភ្នំធំធេងវែងរលឹក មើលទឹករលករលាមសាយមើលដីដុះ វែងអន្លាយ មើលមេឃសែនឆ្ងាយដូចឆ្ងាយស្រី...
- នាវាសមុទ្រនាមថា ព្យុះព្យោមាហែកផ្ទៃជលសារសំដៅក្រុង ព្រះសីហនុ គឺនាមដ៏ប្រសិទ្ធីនៃព្រះប្រមុខរដ្ឋខ្មែរព្រះបរមនាមដ៏ក្រអូបនេះ ខ្មែរគ្រប់ប្រាណតែងលើតំកល់តកើងលើសិរសា …
====== ចប់បរិបូណ៌ ======